DCS oferuję nam kilka typów lotniskowców, bezpłatne jak Stennis, Tarawa oraz płatne jak Washington, Truman. Są one podobne, jeżeli chodzi o możliwości, różnią się możliwymi funkcjami np. tryb LSO.

Tak jak na lotniskach mamy podstawowe dane dotyczące lotniskowca, są to:

• Tacan-umożliwiający namiar na lotniskowiec poprzez HSI
• Radio-standardowe ATC, komunikacja z lotniskowcem
• ICLS-system lądowania bez widoczności, odpowiednik ILS na lotniskach
• BRC-kurs lotniskowca
• Final Bearring-kurs do pasa, jest on przesunięty o 10` wzgledem BRC

Holding, niezależnie od typu lotniskowca przy podejściu CAT-1 mamy zawsze ten sam holding.
Będąc w holdingu, sprawdzamy wypuszczenie haka do lądowania.
Podstawowym parametrem jest tzw. STAGE, określa on odpowiednio wysokość holdingu, minimalny poziom to 2000 ft Ang.Stage one.
Poziomy są przemieszczane o 1000 ft względem pierwszego, podchodząc do lotniskowca, zgłaszamy chęć wejścia na holding. Informację o wolnym Stage otrzymujemy od grupy zajmującą najwyższy poziom np. Stage-1, informujemy o zajęciu Stage-2 i naszym obowiązkiem jest informowanie innych grup zgłaszających chęć wejścia w holding.

Wyjście z holdingu na Initial point wykonujemy, będąc w Stage-1 oraz w punkcie 3, nie wolno nam schodzić w innej pozycji względem lotniskowca.
Ustawiamy się w pozycji za lotniskowcem 3nm, przy prędkości nie większej niż 350 kts oraz wysokości 800 ft.

Prawidłowa pozycja przed rozpoczęciem manewru końcowego.

Skręt w lewo wykonujemy, będąc nie mniej jak 1.2 nm od okrętu, przed wyjściem na prostą zmieszamy prędkość do 250 ktn, starając się wyjść w odległości 1.2 nm od lotniskowca. Wykonujemy Landing Check List, czyli podwozie, klapy i oświetlenie w odpowiedniej pozycji.

Na prostej zwalniamy do prędkości AOA (Angle Of Attack) oraz schodzimy na wysokość 600 ft.

Końcowy zakręt rozpoczynamy, mijając rufę okrętu w przechyle 30`.

Na prostej do pasa musimy wyjść na 0.6 nm, będąc na wysokości 300 ft, utrzymując namiar na wyspę okrętu w Velocity Vector.

Ułatwieniem jest system FLOLS dostępny tylko przy płatnych lotniskowcach. Będąc nad pokładem, wyrównujemy maszynę w celu zapewnienia nieodbicia haka od pokładu oraz zwiększamy moc na maksimum dająca możliwość odejścia w przypadku niechwycenia liny.

W tym przykładzie jesteś liderem lotu Chevy-1, czyli dwupłatowca Hornet o numerach bocznych 400 i 401, powracającego do CVN-73 we mgle. Masz nieco niższy stan paliwa (6500 funtów) niż 401, który ma 6900.

Dotarcie do Strefy Kontroli Lotniskowca
🔸Na 50 mil morskich (DME) przełącz się na kanał Marshala (kanał 16 261.00).
🔸Skontaktuj się z Marshalem, podając swoją pozycję, wysokość i stan paliwa. Marshal przekaże Ci instrukcje Marshala.
🔸Przykład łączności: W tym scenariuszu masz przydzielone 21 mil morskich na BRC 030 na wysokości 6000 stóp z czasem 32 minuty.
🔸Ty: „Marshal, 400" (i.e Four Zero Zero)
🔸Marshal: "400, Union Marshal"
🔸Ty: „"400, with 401, marking Mother's 070 for 48, angels 14, (low) state 6.5" ("with", or the old school "holding hands with" is only said if you have a wingman, and you don't say "low" state if you're alone, just simply "state”)
🔸Marshal: "400, Union Marshal, Case 3 Recovery, CV1 approach, expected final bearing 360, altimeter 2992"
🔸Marshal: "400, Marshal 180, 21, angels 6, expected approach time 32, approach button 15" (Pronounced "Time three-two" and "Button fifteen")
🔸Ty: „400, Marshaling 180, 21, angels 6, time 32, approach button 15"
🔸Marshal: "400, Readback correct."
Następnie Marshal będzie przekazywał polecenia Marshal twojemu skrzydłowemu „401”.
Uwaga 1: Różnica odległości i wysokości będzie zawsze wynosić 15. Przykład: Odległość = kąty + 15 = 6 + 15 = 21
Uwaga 2: „CV1” to rodzaj podejścia opisany tutaj. Nigdy nie wykonujemy CV2, więc nie musisz się o tym uczyć.
🔸Wykonaj kontrolę HAIL-R:
🔸H - Opuszczenie haka.
🔸A - Wyłączenie systemu antypoślizgowego / Wysokościomierz. (Ustaw/potwierdź również obejście haka na CARRIER)
🔸I - Instrumenty. (Włącz ILS, ogólne kontrole)
🔸L - Masa do lądowania / Światła (dla Horneta: maks. 34 tys. funtów, pełny stroboskop, światła pozycyjne i formacyjne.
🔸R - RADALT (Preferencja pilota. Zalecana wysokość 1000 stóp (307 m) w celu ostrzeżenia w przypadku przypadkowego zniżania poniżej 1200 stóp)

Wejście do stosu Marshala
🔸Ustaw linię kursu (jeśli jest dostępna) na przypisany radial i leć nią w kierunku lotniskowca. Aby uniknąć kolizji z samolotami, które już znajdują się w stosie, upewnij się, że jesteś na wyznaczonej wysokości, zanim zbliżysz się na odległość 10 stopni na prawo lub 30 stopni na lewo od radiala. Poinformuj Marshala o osiągnięciu prawidłowej wysokości. Przykład: „400, Established Angels 6, State 6.1”
🔸Zwolnij do 250 węzłów IAS podczas wejścia do stosu Marshala.
🔸(Poprzez menu łączności DCS skontaktuj się z ATC/USS Abraham Lincoln/Inbound. Upewnij się, że wykonujesz to połączenie na właściwej częstotliwości wieży AI (kanał 2, 264.00). Możesz użyć prawego radia Com2 AUX do tego połączenia, aby nie opuszczać kanału Marshala).
🔸Po dotarciu do punktu (w tym przypadku 21 mil morskich DME) skręć w lewo, w pas startowy, i czekaj, aż nadejdzie czas na odepchnięcie. Idealnie, powinieneś wykonywać zakręty trwające 2 minuty i odcinki trwające 1 minutę.
🔸Musisz dostosować swój pas startowy tak, aby dotrzeć do punktu odepchnięcia na czas plus/minus 10 sekund.
🔸Dokładny kształt pasa startowego nie jest aż tak istotny. Dopóki utrzymujesz wysokość, wykonujesz zakręty w lewo i docierasz do punktu odepchnięcia na czas, wszystko jest w porządku.
🔸Jeśli dotrzesz do punktu odepchnięcia w rozsądnym czasie (plus minus 15 sekund), zgłoś rozpoczęcie lotu w wyznaczonym czasie. Nie czekaj, aż znajdziesz się dokładnie w wyznaczonym punkcie. Jeśli znacznie spóźnisz się z czasem (ponad ~15 sekund), wyraźnie to zakomunikuj.

Rozpoczęcie
🔸Kiedy nadejdzie czas na natarcie, zawołaj [Znak wywoławczy] rozpoczynając [stan paliwa], [wysokościomierz]. Przykład: „400, commencing, state 5.2, 29.92”.
🔸Marshal: "400, radar contact, final bearing 344"
🔸Utrzymuj prędkość IAS 250 węzłów i rozpocznij nurkowanie z prędkością 4000 stóp na minutę, kierując się prosto na lotniskowiec, wzdłuż wyznaczonego radiala.
🔸Po osiągnięciu wysokości 5000 stóp, zawołaj [Znak wywoławczy] platform. Przykład: „400, platform”.
🔸Natychmiast po wywołaniu platformy spłyć zniżanie do 2000 stóp na minutę.
🔸Marshal poprosi Cię o przełączenie na kanał podejścia (może to nastąpić przed lub po wywołaniu platform). Przykład: „400, switch Approach, button 15”.
🔸Ty - „400”
🔸Przełącz się na kanał podejścia (zwykle kanał 15 263.00) i zgłoś się. Przykład:
🔸Ty - „400, checking in, 19 miles”
🔸Zbliżenie - „400, final bearing 360”
🔸Ty - „400”
🔸Ustaw linię kursu CRS (jeśli jest dostępna) na azymut końcowy.
🔸Na 20 DME musisz wykonać zakręt o 30 stopni w kierunku azymutu końcowego, aby ustawić się na azymucie końcowym najpóźniej przed 12 DME.
🔸Wyrównaj na wysokości 1200 stóp.
🔸Możesz chcieć wyczyścić swój HUD. Na przykład w Hornets usuń czas z HUD (HSI, TIMEUFC), aby upewnić się, że nie zasłania on IFLOLS podczas lądowania.

Podejście końcowe
🔸Na 10 DME rozpocznij kontrolę lądowania. Pozostań na wysokości 1200 stóp. Wypuść podwozie na 8 DME. Upewnij się, że lecisz z odpowiednią prędkością w konfiguracji do lądowania na 6 DME. Podejście może nakazać Ci „zabrudzenie” (tj. przejście w konfigurację do lądowania) wcześniej lub później niż na 8 DME, jeśli to konieczne.
🔸Podejście wkrótce poprosi Cię o „powiedzenie pozycji igieł”. W rzeczywistości robi się to tylko w przypadku ACLS (którego zazwyczaj nie mamy). Na nasze potrzeby, podejście chce wiedzieć, czy patrzy na właściwy samolot. Musisz odpowiedzieć, jak musisz lecieć, aby znaleźć się na linii środkowej i ścieżce schodzenia. Zasadniczo, gdzie znajdują się Twoje igły ICLS względem wektora prędkości. Jeśli jedna z nich jest już wyśrodkowana, mówisz „włączona”.
Przykład:
🔸Podejście – „400, say bullseye”. (W przypadku Hornetów obecnie zakładamy, że nie mają ACLS, stąd „powiedz bullseye”. W przypadku Tomcatów, podejście mówi „powiedz needles”)
🔸Ty – „Fly up, fly right" or "Up and on" or "On, fly left" or "On and on”
🔸Podejście – „400, fly bullseye" or "400, fly needles”
🔸Ty – „400”
🔸Dla naszych celów nie ma znaczenia, czy podejście odpowie „Fly needles” (udane namierzenie ACLS), czy „Fly bullseye” (nieudane namierzenie ACLS). Po prostu podążaj za swoim ICLS.
🔸Nie wznoś się powyżej 1200 stóp, aby „złapać” ścieżkę schodzenia. Zamiast tego pozostań na 1200 stopach, aż „wlecisz” na ścieżkę schodzenia i zacznij schodzić, podążając za ICLS w dół, w kierunku łodzi. Jeśli więc lecisz zgodnie z oczekiwaniami, powinieneś znajdować się poniżej ścieżki schodzenia, gdy usłyszysz komendę, a twoją reakcją powinno być „W górę i na”.
🔸Około 1-2 DME powinieneś zobaczyć piłkę. Od teraz leć nią. Ignoruj ICLS w przypadku korekt pionowych.
🔸Około 3/4 mili morskiej wykonaj komendę piłki, gdy poleci ci kontroler podejścia. [Numer boczny] [Typ samolotu] Piłka [Stan paliwa].
Przykład:
🔸Podejście - „400, ¾ mile, call the ball”
🔸Ty - „400, Hornet ball, 4.1”
🔸LSO - „Roger ball!”
🔸Leć piłką i postępuj zgodnie z instrukcjami LSO, aż do lądowania. Po lądowaniu nie spodziewaj się, że złapiesz linkę. ZAWSZE włączaj pełną moc (moc milową, a nawet dopalacz, jeśli uważasz, że może być potrzebny), dopóki nie będzie jasne, że stoisz nieruchomo na pokładzie.
🔸Wyłącz zasilanie biegu jałowego i ustaw główny wyłącznik świateł w pozycji WYŁ. Jeśli linka nie pociągnie cię do tyłu i nie puści (z powodu DCS), spróbuj obrócić sterem przednim kilka razy w lewo i w prawo. Po puszczeniu linki podnieś hak, unieś klapy (ustaw w pozycji AUTO/UP), złóż/zamknij skrzydła i opuść strefę lądowania, a następnie zaparkuj na dziobie lub w innym wskazanym miejscu.

Wzór nawigacyjny (bolter)
🔸Jeśli nie trafisz na linkę (bolter) lub zostaniesz odprawiony, kontynuuj lot na namiarze końcowym za łodzią, wznosząc się do 1200.
🔸Wysuń podwozie i klapy do POŁOWY, lecąc z prędkością przyrządową (IAS) 150 węzłów (150 kts), aby oszczędzać paliwo.
🔸Jeśli 4 DME nie otrzyma żadnych instrukcji z wiatrem, nawiąż kontakt w podejściu. Jeśli to niemożliwe, skręć z wiatrem, pozostając na 1200 stóp (367 m). Zwróć szczególną uwagę na HSI, upewniając się, że Twój kierunek namiaru końcowego jest przesunięty o 2 mile morskie równolegle do linii namiaru końcowego
🔸Wydaj okrzyk na trawersie. Przykład: „400, abeam”.
🔸Jeśli 4 DME nie otrzyma żadnych instrukcji z wiatrem za trawersem, nawiąż kontakt w podejściu. Jeśli to niemożliwe, skręć w kierunku końcowym. Przechwyć ICLS i wykonaj kolejne podejście.
🔸Jeśli z wiatrem otrzymasz polecenie przechwycenia namiaru końcowego na 4 mile morskie z wiatrem, w pełni skonfiguruj (pełne klapy, opuszczone podwozie) podczas rozpoczynania zakrętu. Na 6 milach morskich, w połowie zakrętu. Przy 8NM+ należy poczekać na ustalenie końcowego namiaru.

Opis systemów oraz uzbrojenia

W pliku PDF mamy przetłumaczone z Ang. systemy F/A-18C - Link

Misja treningowa

Misja dla F/A-18C, mamy w niej postawione maszyny dla różnych ćwiczeń, które możemy przeprowadzać. Nazwa slotu zawiera rodzaj zadania np. Clot-1(lądowanie), czyli mamy maszynę ustawiona na kursie do pasa na odpowiedniej wysokości i odległości. Możemy odpalać cele powietrzne po wejściu w slot A/A, są one dostępne z menu radiowego F10. Maszyny wrogie Red-1 do Red-4 są nie uzbrojone, Red-5 odpowiada na atak. Misja posiada także zadania typu A2G (cele naziemne) oraz SEAD(zestawy przeciwlotnicze).
Misje po ściągnieciu wrzucany do folderu "C:\Users\(you nick)\Saved Games\DCS.openbeta\Missions", misję pobieramy - Link